نه توانی است که از کوچه یارم گذرم

نه توانی است که از کوچه یارم گذرم          

 نه صبوری است که از دیدن او درگذرم

نه نشانی ز وفاداری او می بینم              

  نه قراری است مرا که از غم او دربدرم

چه کنم چاره ندانم که خلاصی یابم       

    مانده ام بی سر و سامان که رفته ز برم

حاش لله  که کسی باور ش از او بشود 

      این همه جور که از آن لعبت زیبا ببرم

هر چه  من می کشم از دست دل خویش کشم

     چون  ز خویش است شکایت به که از دل ببرم

عاقبت عشق  مرا دربدر و مفلس کرد  

   لیک راضی نشود دست بدارد ز سرم

 شهریارا اثر عشق بگو با نامی 

        "پدر عشق بسوزد که در آورد پدرم "